Kałdowski Anastazy - dyrygent, muzyk, organista, pedagog.

Miał dwóch synów kontynuujących tradycje muzyczne. Przyczynił się do rozwoju chełmińskiego życia muzycznego w latach 1920-1964. Od najmłodszych lat wykazywał zdolności muzyczne. Pierwszym nauczycielem muzyki była jego matka (Marianna). Następnie kształcił się pod kierunkiem ks. Jana Burczyka z Jeżewa oraz Franciszka Heyna z Grudziądza. Uczęszczał do Szkoły Organistowskiej Oskara Hermańczyka w Pelplinie, którą ukończył w 1913 r. W okresie międzywojennym włączył się w pracę amatorskiego ruchu chóralnego, np. Towarzystwa Śpiewu „Moniuszko” (1920-1930 r.). Działał wtedy także w ramach Pomorskiego Towarzystwa Muzycznego w Chełmie. Pierwszą posadę jako organista objął w Rozentalu, skąd w 1916 r. powołany został do wojska, gdzie pełnił służbę aż do zakończenia I Wojny Światowej. Po wojnie zdał egzaminy na wyższe kwalifikacje zawodowe w Pelpinie i otrzymał pierwszą klasę organistowską z wyróżnieniem. Od 15 maja 1920 r. objął stanowisko organisty w kościele archiprezbiterialnym w Chełmnie. Uzyskał kwalifikacje pedagogiczne po ukończeniu Seminarium Nauczycielskiego. Brał również udział w licznych kursach organizowanych dla nauczycieli oraz dokształcał się z zakresu dyrygowania i teorii muzyki u prof. Bronisława Rutkowskiego oraz Kazimierza Sikorskiego. Do roku 1928 pracował jako pedagog w szkolnictwie chełmińskim. Następnie objął kierownictwo Banku Ludowego w Chełmnie, które pełnił do roku 1950. W 1939 r. brał udział w działaniach wojennych na linni Tczew-Tarnopol, po czym został internowany na Wschodzie. W tym samym roku powrócił do Chełmna w ramach wymiany jeńców. W czasie okupacji poświęcił się nauczaniu, udzielał się jako organista w farze oraz kultywował konspiracyjnie pieśń polską (np. zakładając kwartet wokalny „Melodia”). Po wyzwoleniu nauczał przez dwa lata w Szkole Muzycznej w Chełmnie oraz rozpoczął działalność z chórem „Cecylia” przy farze, którym kierował aż do śmierci. Pozostawił wielką liczbę drobnych kompozycji, m. in.: Potężna pieśń nasza, Wisło Ty moja, Pożegnanie, Lud u stóp Twych, Bolesna Matko itd.

 Zobacz: