Głowacki Andrzej Franciszek  (1862 – 1954), mistrz malarski, działacz społeczny.  Urodzony 28 XI 1862 w Grodzisku Wlkp. W rodzinie Macieja i Balbiny z domu Hanisch. Ojciec, Andrzeja z powodu utraty wzroku zarabiający grą na flecie, zmarł gdy Andrzej miał 4 lata. Rzemiosła malarskiego uczył się w Gnieźnie i Poznaniu, a od 1880 r. już jako czeladnik praktykował w Poznaniu Chełmnie, Elblągu i Pasłęku.(Następuje opis aktywnej działalności)

Dnia 18 VI 1895 przybył do Inowrocławia, gdzie założył własny warsztat malarski, zdał egzamin mistrzowski i zostaje członkiem Cechu Malarzy, Pozłotników i Lakierników. (Opis działalności zawodowej i społecznej) Pozostawał czynny w Towarzystwach Śpiewaczych; od 1905 .w Towarzystwie Śpiewu „Moniuszko” (był składzie zarządu) i Towarzystwie Śpiewu „Szarotka”. (Opis działalności społecznej, samorządowej i politycznej) Okupant wywiózł go wraz z rodziną do wsi Chechle pod Dębicą. Dopiero po wojnie wrócił do Inowrocławia, gdzie zmarł 6 II 11954 r. Spoczywa na cm cmentarzu parafii św. Mikołaja przy ul. Marulewskiego.

(Inowrocławski Słownik Biograficzny – pod red. Edmunda Mikołajczaka - Zeszyt Pierwszy, Inowrocław 1991, str.33 – 34 Witold Włodzimierz Głowacki)

• Towarzystwo Śpiewu "Moniuszko"
  od 1905 r. chórzysta, członek zarządu
  Szczegóły
• Towarzystwo Śpiewu "Moniuszko" od 1905 r. chórzysta, członek zarządu Szczegóły