Edward Bukowski - organista

Edward Bukowski był synem organisty Łucjana Bukowskiego. Wiedzę muzyczną i umiejętność gry na instrumentach gry na instrumentach klawiszowych, fortepianie i akordeonie zdobył pod okiem ojca. Po zdaniu matury (1956), aby się usamodzielnić pracował jako pracownik biurowy w Narodowym Banku Polskim  oddział w Tucholi. Był również instruktorem muzyki w Gminnym Ośrodku Kultury w Gostycynie oraz nauczycielem gry na fortepianie i akordeonie w Społecznym Ognisku Muzycznym w Tucholi, prowadzonym przez Tucholski Ośrodek Kultury. Uprawnienia do prowadzenia nauki gry na instrumentach uzyskał po zdaniu egzaminu weryfikacyjnego przed komisją powołaną przez Ministerstwo Kultury i Sztuki na początku lat siedemdziesiątych.

Krótko po maturze założył wraz z muzykującymi amatorsko kolegami zespół muzyczny pod nazwą "K 136". Nazwa zespołu, a szczególnie liczba w niej zawarta była sumą wieku pierwszego składu.

Od 1959 roku, kiedy to powstał w Tucholi kabaret "Zajączek" pod kierownictwem Józefa Spornego, Edward uczestniczył w nim do ostatnich chwil swojego życia, nie tylko jako akompaniator i aranżer, ale również komponował muzykę do kolejnych premier. W wydanym w 2005 roku przez Borowiackie Towarzystwo Kultury w Tucholi śpiewniku Zajączkowe śpiewanie (autorstwa E. Bukowskiego i J. Spornego), gromadzącym wszystkie (od 1959 roku) kompozycje kabaretowych piosenek i przerywniki muzyczne, znajdziemy 22 utwory jego autorstwa. W 1977 roku Edward Bukowski skomponował muzykę piosenki Romans tucholski  do słów Józefa Spornego, która stała się tucholskim przebojem. W latach siedemdziesiątych, kiedy pracował w Gostycynie, cały czas wspomagał muzycznie działalność kabaretu, grając w zespole janusza Goślickiego (gitara), wspólnie z Kazimierzem Zblewskim i Jozefem Salą. W ostatnich latach, kompozycje, aranżacje i akompaniament dla występujących w programach kabaretu solistów przygotowywał współdziałając z Piotrem Talkowskim. W ciągu 49 lat działalności kabaretu, muzycy dali miastu kilkadziesiąt piosenek własnej kompozycji, różnych w nastroju, lirycznych, osobistych i refleksyjnych, z których większa część to utwory E. Bukowskiego.

Oprócz pracy zawodowej, która w pewnym okresie niewiele miała wspólnego z muzyką, prowadził w Gostycyńskim Ośrodku Kultury zajęcia z seniorami - chór "Wrzos". Od grudnia 2001 roku prowadził również w Tucholskim Ośrodku Kultury grupę wokalną przy klubie seniora "Jesień", która pod jego okiem występowała podczas wielu imprez środowiskowych, widowisk plenerowych i spotkań zaprzyjaźnionych klubów seniora, nie tylko tucholskich.

Na początku lat dziewięćdziesiątych Edward został zatrudniony jako instruktor muzyczny w Ośrodku Kultury w Gostycynie. Żadna uroczystość, czy impreza kulturalna nie mogła się obyć bez jego udziału. Muzykował z członkami klubu seniora "Wrzos", był też wspaniałym nauczycielem w Społecznym Ognisku Muzycznym działającym przy GOK-u.

W 2001 roku przeszedł na emeryturę, ale jeszcze ponad rok prowadził zajęcia w ognisku muzycznym. Zmarł 5 lutego 2008 roku w Tucholi.

Zobacz:

Maria Ollick, Łucjan i Edward Bukowscy. Tucholscy muzycy i nauczyciele, w: Nauczyciele muzyki Pomorza i Kujaw, pod red. A. Kłaput-Wiśniewskiej, Bydgoszcz 2008, 145-156.

• Kabaret "Zajączek"
  akompaniator, aranżer, kompozytor muzyki
  Szczegóły
• Kabaret "Zajączek" akompaniator, aranżer, kompozytor muzyki Szczegóły