Mulorz Engelbert  [1889-1979]

Organista, pianista i dyrygent chórów. Syn Franciszka, muzyka amatora i dyrygenta kapeli wiejskiej we wsi Zdzieszowice koło Strzelec Opolskich oraz Marii z domu Mocka, urodził się 26 X 1899 r. Szkołę ludową ukończył w rodzinnej wsi, gdzie też u miejscowego nauczyciela i organisty uczył się gry na fortepianie i organach. Po ukończeniu w 1908 r. Konserwatorium Muzycznego w Bytomiu przez cztery grał w orkiestrze kameralnej i symfonicznej w Rudzie Śląskiej. Zdolny i pracowity muzyk Engelbert Mularz od 1912 do 1925 r. Studiował w Akademii Muzyki Kościelnej w Ratyzbonie  (Akwizgran). Zaprzyjaźnił się tam z Mikołajem Karaśkiewiczem, uzdolnionym muzykiem, dyrygentem i pedagogiem pracującym w Bydgoszczy. Z dyplomem wirtuoza organowego i dyrygenta Mularz został wcielony do armii niemieckiej i walczył na froncie zachodnim. W grudniu 1918 r.wrócił do rodzinnej wsi, ale za prowadzenie agitacji na rzecz powrotu Opolszczyzny do Polski – musiał uciekać ze Śląska. W listopadzie 1919r.znalazł się w Bydgoszczy, idąc tropem swego przyjaciela Mikołaja Karaśkiewicza. W styczniu następnego roku objął stanowisko organisty w kościele farnym pw. św.św. Marcina i Mikołaja przy ul. Farnej . Przez pierwszy rok pobytu w Bydgoszczy nauczał śpiewu w Miejskim Gimnazjum Matematyczno-Przyrodniczym im. Mikołaja Kopernika przy ul. Kopernika 1. Od 1921 r. przez wiele lat uczył gry na organach w Bydgoskim Konserwatorium Muzycznym Wilhelma Winterfelda. W bydgoskiej farze przez 49 lat  zachwycał wiernych czasie mszy świętej, a szczególnie na sumie, podczas której przy udziale chóru „Święty Wojciech”, tworzył niepowtarzalny spektakl muzyczny. Nazywano go mistrzem improwizacji i wirtuozem. Często wykonywał własne kompozycje.

W 1956 r. skomponował pieśń do Matki Bożej Bydgoskiej. W latach późniejszych ktoś samowolnie zmienił tytuł na pieśń do Matki Bożej Pięknej Miłości.

Mulorz należał do czołówki bydgoskich dyrygentów. W latach 1920 do 1969 r. kierował najstarszym bydgoskim chórem „Św. Wojciech” przy kościele farnym. Ten chór mieszany był wielokrotnie wyróżniany i zaliczany do najlepszych w regionie. Dyrygował tez chórem „Hasło” (1923-1924), a w latach 1926-1927 pełnił funkcję dyrektora artystycznego XXI Okręgu Kół Śpiewaczych.

Engelbert Mularz przez okres pobytu w Bydgoszczy mieszkał przy ul. Farnej 8/3. Zmarł w Bydgoszczy 14 XII 1979 r.i spoczywa na cmentarzu Nowofarnym przy ul. Artyleryjskiej. 

Rajmund Kuczma, Mulorz Engelbert, [hasło] w: Z. Pruss [red.] Bydgoski Leksykon Muzyczny, Bydgoszcz 2004.

Zobacz również:

Eleonora Sienkiewicz-Bloch, Kształcenie organistów w Bydgoszczy w okresie dwudziestolecia międzywojennego, [w:] Musica ecclesiastica, pod red. A. Kłaput-Wiśniewskiej, ks. A. Filabera, Bydgoszcz 2009.