Gwieździńska Eugenia - śpiewaczka (sopran) 

Śpiewaczka (sopran koloraturowy), która choć z Bydgoszczą rodzinnie związana – na bydgoskiej scenie  występowała wyłącznie gościnnie. Od samego początku swej kariery była bardzo wyraźnie obecna i popularna w bydgoskim środowisku muzycznym. Ale zanim ową popularność dzięki radiowej orkiestrze Arnolda Rezlera zdobyła, ukończyła Państwową Średnią Szkołę Muzyczną w klasie prof. Felicji Krysiewiczowej i jeździła na lekcje do Ady Sari. Zaowocowało to II miejscem w Konkursie Śpiewu Operowego (1949), na którym śpiewała partię Gildy z „Rigoletta” G. Verdiego. Potem angaż do Zespołu Pieśni i Tańca POW, występy z orkiestrą Rezlera oraz liczne koncerty muzyki popularnej w Pomorskim  Domu Sztuki i radiowym studiu. Ale gdy powstało w Bydgoszczy Studio Operowe, świadoma już swej artystycznej wartości Gwieździńska związana była  z Operą Śląska w  Bytomiu. Jednak zaproszona przez Roberta Sauka i Zdzisława Wendyńskiego do udziału w  bydgoskiej premierze „Cyrulika sewilskiego” G. Rossiniego (1957) przyjechała do rodzinnego miasta. Najgłośniejszy aplauz zdobyła w roli Rozyny, czarując zarówno  pełną wdzięku grą, jak i śpiewem koloraturowym o szlachetnym, czystym brzmieniu. „Cyrulik sewilski” utrzymał się na bydgoskim afiszu przez 5 lat (do 1962 r.) i przez ten czas często pani Eugenia  w Bydgoszczy bywała. Publiczność widziała w niej przede wszystkim „bydgoskiego słowika”, który zachwycał słuchaczy piękną i warsztatowo doskonałą koloraturą.