Helena Gawrońska-Łukowicz Urodziła się 21 sierpnia 1910 r. w Borysowie nad Berezyną (województwo Mińsk Litewski). Studiowała w Państwowym Konserwatorium Muzycznym w Poznaniu, w klasie fortepianu prof. Wierzbickiej. Studia ukończyła w 1935 r. Od maja 1935 r. do 31 sierpnia 1939 r. udzielała prywatnych lekcji w Chojnicach. W czasie II wojny światowej przebywała w Warszawie i pracowała jako akompaniatorka do lekcji śpiewu prof. Gorzuchowskiej.

1 września 1945 r. rozpoczęła pracę w toruńskiej szkole muzycznej jako nauczyciel gry na fortepianie. Od 1949 r. sprawowała funkcję kierownika Państwowej Niższej Szkoły Muzycznej w Toruniu, l września 1952 r. została dyrektorem Państwowej Szkoły Muzycznej w Toruniu, przekształconej potem w Państwową Podstawową Szkołę Muzyczną, jednocześnie była nauczycielem i zastępcą dyrektora Państwowej Średniej Szkoły Muzycznej w Toruniu. Od l września 1955 r. do 31 sierpnia 1968 r. pracowała jako starszy wizytator Wydziału Kultury Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy, jednocześnie uczyła nadal w toruńskiej szkole. Po odwołaniu ze stanowiska wizytatora poświęciła się pracy w Państwowej Szkole Muzycznej II stopnia w Toruniu. Karierę zawodową zakończyła w 1977 r.

opr A. Kłaput-Wiśniewska, wg  Ewa Gawrońska w: 80 lat Szkół Muzycznych w Toruniu, Toruń 2001.