Małgorzata Woźna-Stankiewicz - muzykolog.

W 1966 roku zdała maturę w Liceum Ogólnokształcącym im. Emilii Plater w Sosnowcu, natomiast dyplom Szkoły Muzycznej II stopnia im. Mieczysława Karłowicza (sekcja rytmiki) uzyskała w Katowicach (1968). W 1968 rozpoczęła studia w Krakowie na kierunku muzykologii Uniwersytetu Jagiellońskiego, które ukończyła z wyróżnieniem w 1973 roku. Praca magisterska, napisana pod kierunkiem dr Elżbiety Dziębowskiej, monografia pt. Jan Kleczyński – pisarz, pedagog, kompozytor została wydana w roku 1976. W roku 1977 odbyła jednosemestralny staż w Konserwatorium Paryskim w klasie analizy i kompozycji Oliviera Messiaena, a w latach 1976 – 2009 uczestniczyła w letnich kursach oraz naukowych wyjazdach stypendialnych do Włoch, Francji, Austrii, Jugosławii, Czech, Słowacji i na Ukrainę. W czerwcu 1982 roku otrzymała stopień doktora na podstawie pracy pt. Rytm Oliviera Messiaena (promotor: prof. dr hab. Michał Bristiger), w 1999 opublikowała książkę pt. Muzyka francuska w Polsce w II połowie XIX wieku. Analiza dokumentów jako podstawa źródłowa do badań nad recepcją, która stała się podstawą do uzyskana tytułu doktora habilitowanego. Kontynuując badania dotyczące problematyki poruszonej w rozprawie habilitacyjnej wydała w roku 2003 książkę pt. Recepcja muzyki francuskiej w Polsce w II połowie XIX wieku w kontekście idei estetycznych epoki, otrzymując w grudniu 2003 stanowisko profesora nadzwyczajnego UJ, a w roku 2008 tytuł naukowy profesora.
Od roku akademickiego 1973/74 jest pracownikiem naukowym najpierw w Katedrze Historii i Teorii Muzyki UJ, a od 1999 w Instytucie Muzykologii. Od 2005 jest kierownikiem Zakładu Estetyki i Recepcji Muzyki w Instytucie Muzykologii UJ, a od roku akademickiego 2008/2009 przewodniczącą jego Rady Naukowej. Prowadzi seminarium magisterskie (od 1985) poświęcone muzyce francuskiej i polsko-francuskim związkom muzycznym w XIX i XX wieku, krytyce i estetyce muzycznej w Polsce oraz kulturze muzycznej Krakowa XIX i XX wieku. Tematyka zajęć dydaktycznych obejmuje estetykę i teorię muzyki oraz historię muzyki XIX i XX wieku. W latach akademickich 2000/2001 – 2003/2004 prowadziła wykłady z historii estetyki muzycznej (i wykład monograficzny pt. Muzyka francuska od Hectora Berlioza do Erica Satie) w Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie oraz 2006/2007 i 2009/2010 na Studiach podyplomowych Teorii Muzyki w Akademii Muzycznej w Krakowie. Pojedyncze wykłady gościnne prowadziła (1975-2009) w różnych ośrodkach naukowych (m.in. w Warszawie, Poznaniu, Gdańsku, Bratysławie, Lwowie, Równem, Kijowie). W latach 1975-2008 przedstawiła 56 referatów na międzynarodowych konferencjach naukowych w Niemczech, Francji, Austrii, Włoszech, Słowacji, na Ukrainie i w Polsce. Jest twórcą koncepcji merytorycznej i scenariusza oraz realizatorem dwóch wystaw: Twórczość kompozytorów, muzykologów i teoretyków Krakowskiego Oddziału ZKP od przełomu wieków, 1999-2004 (Kraków 30 V – 6 VI, „Florianka”, aula Akademii Muzycznej w Krakowie); 20 lat Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej „Dni Muzyki Kompozytorów Krakowskich” (Piwnice Pałacu Pusłowskich – Instytut Muzykologii UJ, Kraków 11V-11 VI 2008)
Małgorzata Woźna-Stankiwicz od 1978 należy do Sekcji Muzykologów ZKP, a od 2007 jest członkiem Komisji Kwalifikacyjnej oraz jury Nagrody im. Ks. Prof. Hieronima Feichta, a także Komitetu Nauk o Sztuce PAN.
W roku 2004 otrzymała Nagrodę Indywidualną Ministra Edukacji Narodowej i Sportu.

Zobacz:

http://www.polmic.pl/index.php?option=com_mwosoby&id=943&view=czlowiek&Itemid=7&lang=pl

• Sesja Naukowa - Dni Muzyki Oliviera Messiaena
  Harawi. Pieśń miłości i śmierci (1945) - śladami inspiracji twórczej
  Szczegóły
• Sesja Naukowa - Dni Muzyki Oliviera Messiaena Harawi. Pieśń miłości i śmierci (1945) - śladami inspiracji twórczej Szczegóły