Osoby

Mirosław Perz

Imię
Mirosław
Nazwisko
Perz
Drugie imię
-
Nazwisko rodowe
-
Nazwisko panieńskie
-
Data urodzenia
1933-1-25
Miejsce urodzenia
Zielona Góra
Data śmierci
0
Biografia
Perz Mirosław, muzykolog; ur. 25 stycznia 1933, Zielona Góra koło Szamotuł. W 1951 roku rozpoczął studia muzykologiczne na Uniwersytecie w Poznaniu u Adolfa Chybińskiego, Marii Szczepańskiej i Mariana Sobieskiego. Od 1952 roku studiował równolegle grę na organach w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu w klasie Józefa Pawlaka. Po zamknięciu kierunku muzykologicznego w Poznaniu, kontynuował (1954-56) studia muzykologiczne na Uniwersytecie Warszawskim u Hieronima Feichta, Zofii Lissy i Józefa Michała Chomińskiego. W Warszawie studiował również w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej grę na organach w klasie Feliksa Rączkowskiego (1954-59), kompozycję u Tadeusza Szeligowskiego (1959-63) oraz dyrygenturę pod kierunkiem Bohdana Wodiczki (1960-64).
W 1957 roku rozpoczął pracę naukową i dydaktyczną w Zakładzie Historii Muzyki Polskiej w Instytucie Muzykologii UW. W latach 1956/7-59 prowadził Chór Kameralny Filharmonii Narodowej oraz - w latach 1963-68 i 1972-77 - Chór Akademicki Uniwersytetu Warszawskiego.
W 1966 roku uzyskał tytuł doktora nauk humanistycznych na podstawie monografii Mikołaja Gomółki przygotowanej pod kierunkiem Hieronima Feichta. W 1969 roku (po raz kolejny w roku 1976) przebywał na stypendium naukowym we Włoszech, publikując następnie wyniki poszukiwań polskich muzykaliów prowadzonych we włoskich bibliotekach i archiwach. W 1971 roku rozpoczął kierowanie Zakładem Muzyki Polskiej w Instytucie Muzykologii UW. Jednocześnie, w latach 1981-1993 pracował w Zakładzie Muzykologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, w semestrze zimowym w roku 1986 prowadził wykłady jako visiting professor na uniwersytecie w Calgary w Kanadzie oraz - w roku akademickim 1986/87 - wykładał na Uniwersytecie w Lawrence w Kansas w USA. W 1991 roku otrzymał habilitację na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim na podstawie zespołu rozpraw o polifonii w Polsce do końca XV wieku. Tytuł profesora zwyczajnego otrzymał w roku 1993. W latach 1996-99 sprawował funkcję dyrektora Instytutu Muzykologii UW.
Poza polskimi uczelniami (Katolicki Uniwersytet Lubelski, Politechnika Warszawska, Akademia Muzyczna we Wrocławiu, Akademia Muzyczna w Gdańsku) zapraszany był do ośrodków naukowych w Bolonii, Certaldo, Cremonie, Utrechcie, Kopenhadze, Winnipeg i Toronto. Uczestniczył w licznych kongresach naukowych, m.in. w I Międzynarodowym Kongresie Chopinowskim w Warszawie (1960), w kongresach International Musicological Society w Ljubljanie (1967), Kopenhadze (1977), Bolonii (1987) oraz w kongresie American Musicological Society w Cleveland (1987). Brał udział w wielu konferencjach naukowych zarówno w kraju, jak i za granicą - we Włoszech, w Hiszpanii, w Niemczech.
Szerszej publiczności znany jest jako autor serii artykułów W staropolską stronę pisanych w „Ruchu Muzycznym” oraz audycji poświęconych muzyce dawnej (Musica humana) i twórczości wybranych kompozytorów (Dwieście kantat Jana Sebastiana Bacha, Symfonie Antona Brucknera) prowadzonych w Programie II Polskiego Radia.
Mirosław Perz pełnił dwukrotnie funkcję prezesa Sekcji Muzykologów Związku Kompozytorów Polskich. W latach 1996-99 był przewodniczącym Komitetu Nauk o Sztuce Polskiej Akademii Nauk. Pozostaje członkiem kilku towarzystw naukowych, m.in. International Musicological Society i elitarnej Academia Europea. Jest laureatem nagród Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego (1967, 1977, 1989) oraz nagrody Związku Kompozytorów Polskich (1990).

Dorobek naukowy Mirosława Perza obejmuje prace z zakresu historii staropolskiej kultury muzycznej oraz muzyki europejskiej od średniowiecza do końca XVIII wieku. Podstawę jego pracy badawczej stanowi poszukiwanie, rekonstrukcja, edycja staropolskich źródeł muzycznych oraz ich interpretacja dokonywana w szerokim kontekście kultury europejskiej. Mirosław Perz pozostaje również zaangażowany w rozważania metodologiczne wewnątrz i interdyscyplinarne. W refleksji nad kształtem muzykologii dąży do określenia jej miejsca w kręgu nauk humanistycznych i otwarcia nowych perspektyw dla muzykologii historycznej w powiązaniu jej z historią sztuki i historią literatury. Działalność w tym zakresie dokumentują między innymi publikacje wystąpień w ramach sesji naukowych Stowarzyszenia Historyków Sztuki. Na stałe współpracuje z ośrodkami muzykologicznymi we Włoszech (Rzym, Bolonia, Certaldo, Como) oraz z międzynarodową grupą specjalistów w zakresie badań muzyki późnego średniowiecza.
W swoich publikacjach Mirosław Perz uzupełnia i w twórczy sposób rewiduje istniejący stan wiedzy o polskiej i europejskiej kulturze muzycznej. Jego pisarstwo charakteryzuje niezwykła logiczność wywodu oraz literacka swada. Jest autorem niezwykle cenionej monografii Mikołaja Gomółki (Mikołaj Gomółka. Monografia, Warszawa 1969; wydanie II uzupełnione Kraków 1981) oraz rozprawy na temat jedynego zachowanego dzieła tego XVI-wiecznego kompozytora (Melodie na Psałterz polski Mikołaja Gomółki. Interpretacje i komentarze, Kraków 1988). Prowadzone przez niego badania zawartości zachowanych w Polsce muzykaliów, m.in. fragmentów lwowskich (PL-Pu 7022), „Śpiewnika Krakowskiego” (PL-Kj8a), czy rękopisu sieciechowskiego (Lat.Q.I.201) na trwałe uzupełniły obraz rozwoju polifonii muzycznej w Polsce. Dokonał odkrycia i rekonstrukcji najstarszego śladu polifonii w Polsce - starosądeckich fragmentów motetów datowanych na II połowę XIII-wieku.
Dopełnienie pracy naukowej nad zachowaniem staropolskiego dziedzictwa muzycznego stanowią edycje krytyczne. Mirosław Perz był redaktorem dwóch tomów monumentalnego wydawnictwa Antiquitates Musicae in Polonia (tom XIII, tom XIV), prezentujących źródła polskiej polifonii do 1500 roku. W zbiorowych edycjach staropolskiej twórczości (Muzyka w dawnym Krakowie, 1964 i Muzyka staropolska, 1966) zamieścił ponad trzydzieści utworów polskich z XV-XVI wieku, w tym rekonstrukcje wokalne motetów Mikołaja z Chrzanowa, Marcina Leopolity i Wacława z Szamotuł. Doprowadził również do wydania utworów Mikołaja z Radomia i Adama z Wągrowca.

[Źródło: http://www.polmic.pl ]

 
Atrybuty
Osoby:Muzykolog
Powiązane publikacje
  • Z dziejów muzyki polskiej 7 Kapela Zamoyskich i kolegiackich w Pilicy Szczegóły