Wąsowicz Wincenty   (1862 – 1923), aptekarz, działacz społeczny i narodowy.

Urodzony  17 II 1862 r. w Bzowie (pow.śremskim) w rodzinie Wincentego, właściciela ziemskiego i Wiktorii z domu Dyderskiej. Po ukończeniu gimnazjum w Śremie studiował farmację i nauki przyrodnicze we Wrocławiu (1886 – 1889). 1 I 1890 r. kupił od Niemca Ottona Hundsdorfera najstarszą w Inowrocławiu (przywilej królewski z 1780 r.) aptekę pod „Czarnym Orłem”, wraz z domem, stojącym przy narożniku Rynku i ul. Królowej Jadwigi (zniszczonym w 1939 r.) Stał się tym samym pierwszym polskim aptekarzem w Inowrocławiu. Wbrew zarządzeniu władz miejskich, na szyldzie umieścił swoje imię w polskim brzmieniu, Za co ukarano go grzywną pieniężną (1903). W 1893 r. zaangażował się w organizację towarzystwa wydawniczego „Księgarnia i drukarnia Dziennika Kujawskiego”. Przez wiele lat udzielał się w miejscowym ruchu śpiewaczym; w 1901 r. został prezesem Polskiego Towarzystwa Śpiewu (od 1910 – Towarzystwo Śpiewu „Moniuszko”), a w 1914 r. członkiem honorowym. Był też członkiem Towarzystwa Śpiewu i Muzyki  „Szarotka”. Przyczynił się do powstania nowych związków śpiewaczych w Szymborzu i Jaksicach. Przez pewien czas (przed 1917 r.) pełnił funkcję prezesa IX Okręgu Kujawskich Kół  Śpiewaczych i prezesa Związku Śpiewu.

Zmarł 17 X 1923 r. w Inowrocławiu spoczywa na cmentarzu przy ul  Marcinkowskiego.

(Inowrocławski Słownik Biograficzny – pod red. Edmunda Mikołajczaka – Zeszyt Pierwszy, Inowrocław 1991 str.93 Edmund Mikołajczak)

• Towarzystwo Śpiewu "Moniuszko"
  prezes Towarzystwa 1901-1904 aktywny działacz
  Szczegóły
• Towarzystwo Śpiewu "Moniuszko" prezes Towarzystwa 1901-1904 aktywny działacz Szczegóły