Okoniewski Wojciech - muzyk wojskowy, kapelmistrz orkiestr dętych

Okoniewski Wojciech syn Stanisława i Wandy z Radzikowskich, urodził się 7.IV 1907r. w Berlinie. W 1920r. wraz z rodzicami zamieszkał w Bydgoszczy. Po ukończeniu szkoły powszechnej, w wieku 14 lat i  po sprawdzeniu zdolności muzycznych, 12.XII 1921r. przyjęto Wojciecha w szeregi elewów plutonu trębaczy 15 Wielkopolskiego Pułku Artylerii Polowej w Bydgoszczy.

Po czterech latach nauki zdał egzamin z gry na flecie i trąbce oraz otrzymał stopień kaprala zawodowego. Pluton trębaczy składał się z 30 muzyków siedzących na koniach i grających na instrumentach dętych blaszanych. Muzycy grali na dwóch, a nawet na trzech instrumentach  i wchodzili także w skład orkiestry symfonicznej i teatralnej. Kapral Wojciech Okoniewski grał w zespole symfonicznym, a w latach 1927-1930 w orkiestrze występującej w Teatrze Miejskim  i w Teatrze Letnim w ogrodzie Patzera. 1 grudnia 1930r., z powodu trudności finansowych, rozwiązano pluton trębaczy. Jego opiekun – kapitan Kazimierz Sawicki wystawił Wojciechowi Okoniewskiemu znakomita opinię: On był spokojnym, chętnym do pracy i sumiennym muzykiem. Swoje obowiązki spełniał bez zarzutu. Jest znakomitym i uzdolnionym muzykiem…

W okresie narastającego kryzysu gospodarczego  trudno było znaleźć pracę. Okoniewskiego, świetnego muzyka, zatrudniono na poczcie w charakterze listonosza. Wszedł także w skład  Pocztowej Orkiestry Dętej Pocztowego Przysposobienia Wojskowego, którą dyrygował plutonowy Wacław Smaruj. Grał w „pocztowej” do 1939r. Zakończenie działań wojennych  przyczyniło się do jej reaktywowania, a Okoniewski objął stanowisko dyrygenta.

Wojciech Okoniewski, urzędnik pocztowy, zmarł 3.IX 1991r. w Bydgoszczy i pochowano go na cmentarzu parafii pw.św. Wincentego a Paulo przy al. Kardynała Stefana Wyszyńskiego. [R.K.]