Starniewski Zdzisław - pianista, pedagog w szkołach muzycznych w Bydgoszczy i Torunia, wieloletni ich dyrektor

Naukę gry na fortepianie rozpoczął w Państwowej Szkole Muzycznej II stopnia w Gdańsku, kontynuując ją Sopocie, w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w klasie fortepianu prof. Stanisława Bielickiego. W latach 1951-1955 kształcił się dalej w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi. Dyplom tej uczelni, w klasie fortepianu prof. Marii Wiłkomirskiej, uzyskał w 1955r.

Po ukończeniu studiów podjął pracę jako nauczyciel gry na fortepianie w Państwowej Szkole Muzycznej w Toruniu (1956). W latach 1958-1968 był dyrektorem Społecznego Ogniska Artystycznego w Toruniu. W 1968 r. powierzono mu funkcję dyrektora Państwowej Szkoły Muzycznej II stopnia w Toruniu, od 1972 również dyrektora Szkoły Muzycznej I stopnia. Fachowość Z. Staniewskiego w pracy metodyczno-organizacyjnej, pomysłowość w wielu dziedzinach dotyczących funkcjonowania szkolnictwa muzycznego, podniesienia poziomu kształcenia stały się  przyczyną wyboru jego osobny na odpowiedzialne funkcje, np. konsultanta Zespołu Przedmiotowego Fortepianu OZMP, koordynatora Okręgowego Zespołu Metodyczno-Programowego w Bydgoszczy (1972-1984) i członka Komisji Rzeczoznawców na Ogólnopolskich Przesłuchaniach Klas Fortepianu Szkół Muzycznych I i II stopnia (1971-1989). W 1975r. Z. Starniewski otrzymał nominację na pierwszego dyrektora Zespołu Szkół Muzycznych w Bydgoszczy, nowo powstałej wówczas w skali kraju struktury szkolnictwa muzycznego, łączącej szkoły I i II stopnia. Przez dziewięć lat kierowania szkołą wniósł wiele cennych inicjatyw, ważnych dla jej przyszłości. Efektami właściwej polityki kierowania ZSM były m.in. dobre lokaty uczniów w przesłuchaniach ogólnopolskich, wysoki poziom audycji i koncertów szkolnych, duży procent absolwentów szkoły dostających się na studia muzyczne, atmosfera pracy i nauki, koncerty uczniów i absolwentów z orkiestra symfoniczna Filharmonii Pomorskiej w sali koncertowej tej instytucji oraz „Capellą Bydgostiensis”. W okresie kadencji dyrektora Starniewskiego miały miejsce pierwsze wyjazdy zagraniczne uczniów, jak np. udział chóru PPSM, prowadzonego przez Sabinę Włodarska w Festiwalu Chórów Dziecięcych w Calmo na Węgrzech (1981) czy też koncertowanie grupy solistów z orkiestrą szkolną w Finlandii. ZSM współpracował ze środowiskiem muzycznym w Bydgoszczy. Otwartość dyrektora Z.Starniewskiego i uznanie, jakim się cieszył, przyniosły sukcesy szkoły poza jej murami. Wydarzeniem był udział chóru szkolnego i orkiestry uczniów wraz z Pałacem Młodzieży w Bydgoszczy w realizacji estradowej opery dziecięcej Andrzeja Hundziaka „Bardzo śpiąca królewna”(1981). Z.Starniewski wniósł znaczny wkład w wyposażenie i poprawę baszy lokalowej szkół bydgoskich. Powiększył instrumentarium, osobiście angażował się (własne projekty szafek na sprzęt nagłośnieniowy) w stworzenie stosownego wystroju sal dydaktycznych, nadzorował remonty kapitalne pomieszczeń, zaangażował lutnika i konserwatora sprzętu elektronicznego w szkole itp. Był, w pełni tego słowa znaczeniu, gospodarzem szkoły, dobrym pedagogiem i organizatorem. W 1984r. przeszedł na emeryturę 1984r. Jego prywatne hobby to numizmatyka.  Żona – Lidia Starniewska była przez wiele lat nauczycielem gry na fortepianie w szkołach toruńskich i bydgoskich, i odnosiła niewątpliwe sukcesy pedagogiczne.

• Sesja Naukowa - Problemy pomorskiego szkolnictwa muzycznego
  Zespół Szkół Muzycznych w Bydgoszczy
  Szczegóły
• Sesja Naukowa - Problemy pomorskiego szkolnictwa muzycznego Zespół Szkół Muzycznych w Bydgoszczy Szczegóły