Drugim ośrodkiem życia muzycznego w Nieszawie po Orkiestrze OSP była parafia pw. św Jadwigi oraz nieszawskie klasztory. Najważniejszą rolę odgrywał przedwojenny jeszcze chórmistrz Józef Zborowski. Po wojnie, do 1957 roku, prowadził chór parafialny. Zespół odbywał próby w jednej z sal klasztornych, w organistówce i w kościele. Uczestniczyło w nich po kilkadziesiąt osób. Od 1949 roku w związku z wrogą działalnością władz państwowych wobec kościoła, chór działał w sposób nieoficjalny, gdyż formalizowanie jego działalności oznaczałoby m.in. przekazywanie listy członków do Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego. Jedną z solistek była Irena Cymerman – alt (do 1961), której rodzice i siostra też śpiewali w chórze. Jednym z solistów był tenor Marek Strych, później aktywnie śpiewający w parafii w Sierzchowie. Wśród tenorów był także Roman Ojrzyński. Inni aktywni chórzyści to m.in.: soprany – Barbara Pakuła, Jadwiga Pakuła, Maria Pakuła (siostry) oraz wspominany już kapelmistrz orkiestry strażackiej W. Pakuła (bas), dwa soprany – Olesińska Alicja i Teresa, alt Alicja Gołębiewskia oraz Narcyza Głowacka, Teresa Kryspin. Były one aktywne w chórze także w okresie kierowania nim przez następcę J. Zborowskiego (zmarłego w 1957 r.), którym został zawodowy muzyk Miąskiewicz (ur. 1915), pochodzący z Łodzi. Za czasów tego chórmistrza, czyli w latach 1957-1960 chór osiągnął bardzo dobry poziom. Kolejnym chórmistrzem został Mateusz Kołtuński z pobliskiego Zbrachlina. Pracował w nieszawskiej parafii w okresie pełnienia obowiązków proboszcza przez księdza Józefa Świniarskiego (1960-1971) i częściowo ks. Tadeusza Sierosławskiego (1971-1983). Mateusz Kołtuński przeniósł się do Ciechocinka w pierwszej połowie lat siedemdziesiątych. Nieszawscy chórzyści przez pewien okres utrzymywali z nim jeszcze kontakty i przyjeżdżali do parafii w Ciechocinku. Kolejnym chórmistrzem został kilkunastoletni syn organisty z Aleksandrowa, a po nim siostra Sercanka. Organistą był również Zbigniew Wiśniewski. Chór w nieszawskiej parafii funkcjonował do początku lat dziewięćdziesiątych, gdy proboszczem był ks. Wojciech Kochański (1988-1993).

Zobacz:

Wanda Wasicka, Mirosław Golon, Życie muzyczne w Nieszawie w latach 1945-2006, w: Wydarzenia muzyczne na Pomorzu i Kujawach, pod red. A. Kłaput-Wiśniewskiej, B. Mielcarek-Krzyżanowskiej, Bydgoszcz 2006, ss. 31-56.