Koło Śpiewu  „Chopin”  . Powstało w ramach Towarzystwa Oświatowo – Religijnego pod wezwaniem Świętego Ignacego założonego w czerwcu 1890 r.w miejscowości Oberhausen, w Niemczech.  W okresie reemigracji  Polaków z Niemiec spora grupa członków Towarzystwa zamieszkała w Bydgoszczy. Stanisław Stodolny przywiózł w 1920 r. sztandar tegoż Towarzystwa. Dnia 19 XI 1922r. w sali Antoniego Glapy przy ul.Grunwaldzkiej 159 zebrało się 30 członków Towarzystwa św. Ignacego na obczyźnie. Towarzystwo reaktywowano; dwa lata później liczyło 123 członków. Na walnym, zebraniu 5 V 1925 r. na wniosek ks. Franciszka Ksawerego Hanelta, powstało przy Towarzystwie św. Ignacego koło śpiewu, które po dwóch latach działalności przyjęło nazwę: Koło Śpiewu „Chopin”. Opiekunem Koła wybrano ks. F.K.Hanelta, a dyrygenturę objął organista Aleksander Waligórski. W 1927 r. Towarzystwo św.Ignacego liczyło 600 członków, którzy płacili 10 groszy miesięcznie na utrzymanie chóru. Był to chór mieszany, śpiewający pieśni religijne, narodowe, ludowe i okolicznościowe. Pod batutą Aleksandra Waligorskiego, organisty kościoła garnizonowego p w. św.Jerzego, chór opracował szeroki repertuar pieśni i uzyskał wysoki poziom. Na zjazdach śpiewaczych , konkursach zdobył wiele czołowych nagród i wyróżnień. W latach 1934-1936 chór przechodził kryzys organizacyjny, ale szybko go przezwyciężył i śpiewał do wybuchu wojny w 1939 r.

W 1936r. działał chór o podobnej nazwie. było to  Stowarzyszenie Śpiewu „Chopin” pod prezesurą Jana Dalaszyńskiego. Był on jednak zespół związany z dzielnicą Bielawy, a nie z Okolem – jak Koło Śpiewu „Chopin”. 

Zob. R. Kuczma Koło Spiewu „Chopin”, w: Bydgoski Leksykon Muzyczny, KPTK Bydgoszcz 2004.