Osoby

Andrzej Nowakowski

Imię
Andrzej
Nazwisko
Nowakowski
Drugie imię
-
Nazwisko rodowe
-
Nazwisko panieńskie
-
Data urodzenia
1951-1-16
Miejsce urodzenia
Wągrowiec
Biografia

Nowakowski Andrzej - śpiewak (bas).

 

Bas, solista Opery Nova w Bydgoszczy. Urodzony 16 stycznia 1951 r. w Wągrowcu. Edukację muzyczną rozpoczął od nauki gry na fortepianie. Po założeniu rodziny zaczął pracować w chórze  operowym Teatru Wielkiego w Łodzi (1980-1984). Pracując, uczył się śpiewu w Średniej Szkole Muzycznej w Łodzi, w klasie profesora Stanisława Heimbergera, bowiem chciał zostać solistą-śpiewakiem. Udany debiut A. Nowakowskiego miał miejsce w 1984 r., na przedstawieniu porannym dla młodzieży opery „Straszny Dwór” S. Moniuszki w Teatrze Polskim w Bydgoszczy, w roli Skułoby. Po tym występie debiutant otrzymał stały angaż w bydgoskiej operze. W okresie kilkunastu lat pracy na bydgoskiej scenie Andrzej Nowakowski wykreował wiele udanych ról w operach i operetkach. Wspomnieć trzeba m. in. o partii Sparafucile - bandyty w „Rigoletcie” G. Verdiego, Falstaffa w „Wesołych kumoszkach z Windsoru” O. Nicolaia, Bonzo w „Madame Butterfly”  G. Pucciniego, Lodowica w „Otellu” G. Verdiego, Don Brasilia w „Cyruliku sewilskim” G. Rossiniego, Serwacego Łagody w „Verbum nobile” S. Moniuszki, Księcia Gremia w „Eugeniuszu Onieginie” P. Czajkowskiego, Faraona i Ramfisa w „Aidzie” G. Verdiego i wielu innych mniejszych rolach, także epizodycznych w operetkach. Niewątpliwie satysfakcję dała Andrzejowi Nowakowskiemu dobra interpretacja partii Sparafucile, kiedy z zespołem bydgoskiej opery uczestniczył w miesięcznym tournée we Włoszech i na Malcie. Dużą i ciekawą postać komiczną Sir Falstaffa w „Wesołych Kumoszkach z Windsoru” zbudował z pogłębieniem  psychologicznym roli. Doskonale radził sobie pod względem wokalnym i aktorskim w rolach kontuszowych w polskich operach S. Moniuszki. Kiedy zaśpiewał małą rolę Sarastra w „Czarodziejskim flecie” W. A. Mozarta, podczas premiery Opery Nova w l994 r., zaprezentował ciepły, pełen ekspresji, liryczny bas. W takim też stylu wykonywał rolę Doktora w „Traviacie” G. Verdiego. Postrzegany był na bydgoskiej scenie jako śpiewak o głosie basowym z dużym potencjałem rozwojowym, co udowodnił, kreując na scenie kolejne partie, jak np. Kapłana Zachariasza w operze „Nabucco” G. Verdiego. Z powodzeniem obok, ról operowych, śpiewał zarówno role Tewjego Mleczarza w musicalu „Skrzypek na dachu” J. Bocka, jak i solowe partie w dziełach oratoryjnych, takich jak np. „Messa di Gloria” G. Pucciniego, „Stabat Mater” G. Rossiniego oraz „Requiem” G. Verdiego. Marzył, jak każdy bas, o śpiewaniu w wielkich operach rosyjskich, np. w „Borysie Godunowie” M. Musorgskiego, które dają ogromnie możliwości popisu właśnie dla głosów basowych. Marzenie w części się spełniło, odbywa bowiem liczne koncerty w kilkuosobowej grupie męskiej na różnych zagranicznych estradach, m. in. w  Niemczech, Austrii, Holandii, Szwajcarii i na Wyspach Kanaryjskich z repertuarem pieśni rosyjskich, arii i muzyki ludowego, rosyjskiego folkloru. Nie zaniedbuje jednak macierzystej opery, na której dobrze zaistniał, jako jeden z czołowych śpiewaków, także podczas licznych podróży zagranicznych Opery Nova.

wg Zdzisław Pruss, Nowakowski Andrzej, [hasło w:] Bydgoski Leksykon Operowy, pod red. Z. Prussa, Bydgoszcz 2002.

Atrybuty
Osoby:Wokalista:Bas
Powiązane instytucje