Kinasz-Mikołajczak Bożena - śpiewaczka (sopran) 

Sopran, solistka opery bydgoskiej w latach 1962-1965. Urodzona w Budzanowie k. Tarnopola. W Bydgoszczy zamieszkała po przyjeździe z Podola. Ojciec był nauczycielem śpiewu w szkołach średnich i dyrygentem chórów, współpracował przy zakładaniu zespołu chóralnego bydgoskiej opery. B. Kinasz-Mikołajczak zdawała maturę w Bydgoszczy, zaczęła też studia polonistyczne na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Jednocześnie kształciła się w Średniej Szkole Muzycznej w Bydgoszczy: była uczennicą prof. Felicji Krysiewiczowej i Marii Gruszczyńskiej. Potem podjęła studia w Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie w klasie Magdaleny Halfterowej i S. Mikołajczaka, z którym później wzięła ślub. Dyplom w specjalności śpiew uzyskała w 1959 r., po czym zatrudniona została w Operze Warszawskiej. Jednak pierwsze lata pobytu na tej scenie nie były dla niej pomyślne. Do bydgoskiej opery została zaangażowana w 1962 r. Tutaj zadebiutowała partią Tatiany w operze „Eugeniusz Oniegin” P. Czajkowskiego. Następnie wystąpiła jako Małgorzata w „Fauście” Ch. Gounoda, Micaela w „Carmen” G. Bizeta, Halka i Hrabina w operach S. Moniuszki. Gdy w 1964 r. wyjechała na Międzynarodowy Konkurs Wokalny do S’Hertogenbosch w Holandii, zdobyła wówczas prestiżową  I nagrodę i złoty medal.  Na scenie w Bydgoszczy Bożena Kinasz-Mikołajczak śpiewała trzy sezony. Potem powróciła do Warszawy i ponownie rozpoczęła pracę w Teatrze Wielkim. W latach 1974-1976 podpisała dwuletni kontrakt z operą w Wuppertalu w Niemczech, gdzie odnosiła sukcesy, otrzymała nagrodę zachodnio-berlińskiego pisma operowego „Orfeusz” - "Wielki laur 1974”. Śpiewała tam m. in. takie partie jak Giuletta w „Opowieściach Hoffmanna” J. Offenbacha, tytułową rolę w operach Ch. W. Glucka „Ifigenia na Taurydzie” czy Eurydyka w „Orfeuszu i Eurydyce” Na krótko wróciła na stołeczną scenę operową, by 1977r. przejść na przyspieszoną, śpiewaczą emeryturę. Przed tym faktem odniosła duży sukces w roli Amelii w operze „Bal maskowy” G. Verdiego. Śpiewała na estradach filharmonicznych, jeździła na występy gościnne do europejskich teatrów operowych, w latach 80. zdecydowała się ponownie na kontrakt zagraniczny w jednym z zachodnioniemieckich teatrów operowych. Dokumentacją jej walorów wokalnych są nagrane płyty, w tym kwadrofoniczna firmy EMI-Records, gdzie śpiewała w „Borysie Godunowie” M. Musorgskiego partie Maryny Mniszchówny – córki wojewody sandomierskiego. B. Kinasz-Mikołajczak dysponowała pięknym sopranem lirycznym o zabarwieniu dramatycznym i dużym wolumenie brzmienia. Stąd do jej popisowych ról, wykowywanych na scenach zagranicznych i polskich, należały m. in. Aida i Abigaile w operach „Aida” i „Nabucco” G. Verdiego, Zyglinda w „Walkirii” R. Wagnera, Leonora w „Trubadurze” i Elżbieta w „Don Carlowie” G. Verdiego. Mając ogromny potencjał wokalny i aktorski, potrafiła z niego umiejętnie korzystać. W latach 60. już po odejściu z bydgoskiej opery występowała gościnnie na tej scenie w partiach Halki i Madame Butterfly. Czas pracy na scenie bydgoskiej wspominała bardzo dobrze.

wg Alicja Weber, Kinasz-Mikołajczak Bożena, [hasło w:] Bydgoski Leksykon Operowy, pod red. Z. Prussa, Bydgoszcz 2002.

• OPERA NOVA
  solistka w latach 1962-1965
  Szczegóły
• OPERA NOVA solistka w latach 1962-1965 Szczegóły