Osoby

Gertruda Leciejewska-Kosińska

Imię
Gertruda
Nazwisko
Leciejewska-Kosińska
Drugie imię
-
Nazwisko rodowe
-
Nazwisko panieńskie
-
Data urodzenia
-
Miejsce urodzenia
-
Biografia

Leciejewska-Kosińska Gertruda - śpiewaczka (mezzosopran)

 

Solistka (mezzosopran) związana z początkami bydgoskiej sceny muzycznej w latach 1956-1962. Do Studia Operowego przystąpiła w 1956 r., a rok później wystąpiła w premierze „Barona cygańskiego” J. Straussa (1957). Reżyser Rober Sauk obsadził ją w dwóch diametralnie różnych rolach: pięknej Mirabelli i wiedźmowatej Czipry. Tę drugą zagrała z takim przejęciem i charakteryzacją, że wspominający te premierę widzą ją jako „starą, wredną cyganichę”. Następne role to: Berta w „Cyruliku sewilskim” G. Rossiniego (1957) i Cześnikowa w „Strasznym Dworze” S. Moniuszki (1958).  Jej głęboki mezzosopran nadał też należnej ekspresji i symbolicznego wyrazu Głosowi Matki w „Opowieściach Hoffmanna J. Offenbacha (1959), a także znakomicie charakteryzował wyniosłą i snobistyczną guwernantkę Miss Bentson w „Lakmé” L. Delibesa (1959). Sezon 1959/60 przynosi Leciejewskiej premierę operetkową – w „ Życiu paryskim” J. Offenbacha przypada jej rola naiwnej ciotki – Madame Karadec. Ostatnie sceniczne wcielenia pani Gertrudy na bydgoskiej scenie to: Marta w „Fauście” Ch. Gounoda (1960) i Filipiewna w „Eugeniuszu Onieginie” P. Czajkowskiego (1962). Po zakończeniu krótkiej kariery operowej, przez jakiś czas występowała w koncertach estradowych. Utrzymywała też kontakt z Bydgoską Komedią Muzyczną Józefa Szurki, w której śpiewała na inauguracyjnej premierze w operetce „Nitouche” F.Hervé rolę Przełożonej Pensji. Gdy wycofała się ze sceny i estrady, oddała się bez reszty działalności pedagogicznej i przez długie lata pracowała w szkolnictwie.

wg Zdzisław Pruss, Leciejewska-Kosińska Gertruda, [hasło w:] Bydgoski Leksykon Operowy, pod red. Z. Prussa, Bydgoszcz 2002.

Atrybuty
Osoby:Wokalista:Mezzosopran
Powiązane instytucje