Osoby
Gizela Mączkowska
- Imię
- Gizela
- Nazwisko
- Mączkowska
- Drugie imię
- -
- Nazwisko rodowe
- -
- Nazwisko panieńskie
- -
- Data urodzenia
- 1926
- Miejsce urodzenia
- -
- Data śmierci
- 1999
- Biografia
Mączkowska Gizela - śpiewaczka (sopran)
Śpiewaczka (sopran), jedna z najbardziej zasłużonych dla bydgoskiej opery solistek, związana z tą sceną od debiutu w 1956 r. aż po sezon 1973/74. Pochodziła ze Świecia n/Wisłą, kształciła się w Bydgoszczy, uzyskując dyplom PSSM w 1952 r. Jeszcze jako uczennica wzięła udział w Konkursie Śpiewu Operowego (1949) uzyskując wyróżnienie i śpiewając w „Wieczorze Operowym” partie Musette z „Cyganerii” G. Pucciniego. Potem została zaangażowana do Zespołu Pieśni i Tańca Pomorskiego Okręgu Wojskowego. Stamtąd z grupą solistów (m. in. E. Gwieździńską, S. Iżelą, K. Gruszkówną, K. Przybylskim) – przeszła do powstającego Studia Operowego. Zadebiutowała wdzięczną rolą Zosi we „Flisie” S. Moniuszki (1956). W repertuarze operetkowym, powierzono jej niedużą rolę Mirabelli w „Baronie cygańskim” J. Straussa (1957). Kolejne jej role to: Hanna i Cześnikowa w „Strasznym Dworze” S. Moniuszki (1958), Giuletta w „Opowieściach Hoffmanna” J.Offenbacha (1959), Rose w „Lakmé” L. Delibesa (1959), Małgorzata w „Fauście” Ch.Gounoda (1960). W premierze „Widm” S. Moniuszki (1962) występowała w roli Aniołka. Z biegiem lat okazało się, że jej domeną jest operetka. Rejestr jej ról operetkowych jest bardzo obszerny. A więc (poza już wymienioną Mirabellą w „Baronie cygańskim”): Paulina w „Życiu paryskim” J. Offenbacha (1960), Rozalina w „Zemście nietoperza” J. Straussa (1961), Rosaura w „Ciekawskich niewiastach” E. Wolfa-Ferrariego (1962), Ewa w "Studencie żebraku” K. Millöckera (1963), Wice-premierowa w „Helu” J.Lawiny-Świętochowskiego (1965), Delfina w „Cnotliwej Zuzannie” J. Gilberta (1965), Praskowia w „Wesołej wdówce” F. Lehara (1966), Księżna Anhilda w „Księżniczce czardasza” I. Kalmana (1968), Księżna Hardegg w „Krainie uśmiechu” F. Lehara (1970). Ostatnie premiery Mączkowskiej przypadają na rok 1971. A były to: ”Zaczarowane koło” J. Gablenza – Kobieta I i „Bal w operze” F. Heubergera – Fedora. Sympatyczna, koleżeńska, bezpośrednia w pozascenicznych kontaktach, zjednywała sobie otoczenie naturalnością i prostotą zachowania.
wg Zdzisław Pruss, Mączkowska Gizela, [hasło w:] Bydgoski Leksykon Operowy, pod red. Z. Prussa, Bydgoszcz 2002.
- Atrybuty
- Osoby:Wokalista:Sopran