Osoby
Józef Stępień
- Imię
- Józef
- Nazwisko
- Stępień
- Drugie imię
- -
- Nazwisko rodowe
- -
- Nazwisko panieńskie
- -
- Data urodzenia
- -
- Miejsce urodzenia
- -
- Biografia
Stępień Józef – śpiewak (tenor).
Spędził w Bydgoszczy cztery sezony: 1979-1983, ale zdążył zaśpiewać w tym niedługim czasie szereg czołowych partii tenorowych. W kontekście dalszej artystycznej drogi młodego wówczas śpiewaka – ten bydgoski etap był okresem bardzo znaczącym.
Ukończył Średnią Szkołę Muzyczną w Częstochowie (1976) – Wydział Wokalny u prof. Edwarda Mąkosza i prof. Anny Porwik-Pniok. W sezonie 1976/1977 pracował jako chórzysta w Teatrze Wielkim w Łodzi. Już wtedy powierzano mu mniejsze partie solowe – takie jak: Góral w „Halce” S. Moniuszki i Posłaniec w „Aidzie” G. Verdiego. W 1978 r. śpiewał w chórze Filharmonii Śląskiej w Katowicach.
Bydgoska opera stała się tym gościnnym miejscem, gdzie mało doświadczony jeszcze śpiewak mógł „zrobić” ten repertuar i „zaliczyć” te partie, o których każdy tenor marzy. Na początek zaśpiewał Don Basilia w „Weselu Figara” W.A. Mozarta (1979) i Leńskiego w „Eugeniuszu Onieginie” P. Czajkowskiego (1980). Rok następny przyniósł mu rolę Jontka w „Halce” S. Moniuszki, z którą występował później na wielu renomowanych scenach. W premierze „Madame Butterfly” G. Pucciniego (1981) stworzył świetnie wpisującą się w jego warunki zewnętrzne postać Goro. W „Zemście nietoperza” J. Straussa (1982) zaimponował rolą Alfreda.
Jeszcze w czasie występowania w bydgoskiej operze zapraszany bywał do innych teatrów muzycznych – m.in. do Teatru Wielkiego w Warszawie. I ta renomowana scena zaangażowała go w końcu na tzw. pełen etat. W sezonie 1982/1983 już jako członek zespołu Roberta Satanowskiego zaśpiewał Dymitra Samozwańca w „Borysie Godunowie” M. Musorgskiego, a także Tamburmajora w głośnej inscenizacji opery A. Berga „Wozzeck”. Mimo że przestał w Bydgoszczy mieszkać, nie przestał Bydgoszczy odwiedzać. W latach 1988-1990 wystąpił wielokrotnie, ale już w charakterze warszawskiej gwiazdy, śpiewając gościnnie swoje popisowe partie moniuszkowskie – Jontka w „Halce” i Stefana w „Strasznym dworze”. Gdy z okazji swego 40-lecia bydgoska opera zaprosiła bydgoszczan na uroczystą galę operową (1996), to obok Barbary Zagórzanki, Katarzyny Rymarczyk i Józefa Kolesińskiego wystąpił także Józef Stępień. Zaśpiewał, oczywiście, swojego ulubionego Stefana (aria z III aktu), a także Florestana z II aktu opery „Fidelio” L. van Beethovena.
wg Zdzisław Pruss, Stępień Józef, [hasło w:] Bydgoski Leksykon Operowy, pod red. Z. Prussa, Bydgoszcz 2002.
- Atrybuty
- Osoby:Wokalista:Tenor