Marek Wakarecy - muzyk (skrzypek, altowiolista), nauczyciel, animator życia muzycznego, działacz społeczny i samorządowy, w latach 1994-2007 dyrektor naczelny Toruńskiej Orkiestry Symfonicznej.

Pochodził ze znanej toruńskiej rodziny o artystycznych tradycjach, które zapoczątkować miał przodek - włoski rzeźbiarz, przybyły do Polski w XVIII w. Artystyczne uzdolnienia wykazywali również inni członkowie rodziny - Stanisław Wakarecy (zm. w 1918 r., baletmistrz w Teatrze Wielkim w Moskwie), Lech i Henryk Wakarecy (zm. odpowiednio w 1989 i 1996 r., kuzynowie Marka, założyciele orkiestry), zaś w najmłodszym pokoleniu Paweł Wakarecy (bratanek Marka, zdobywca wyróżnienia na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. F. Chopina w Warszawie w 2010 r.).

Marek Wakarecy od wczesnych lat wykazywał żywe zainteresowanie muzyką. Jako dziecko śpiewał w chórze, później uczęszczał do Ogniska Muzycznego, gdzie grał na skrzypcach. W 1965 r. został członkiem orkiestry estradowej, działającej przy Młodzieżowym Domu Kultury (skrzypek, perkusista). Grał również w zespole ludowym oraz w założonym wraz z kolegami Kwartecie Smyczkowym (altowiolista). Po ukończeniu studiów matematycznych na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w 1973 r. przez dziesięć lat pracował w Instytucie Maszyn Matematycznych. Równolegle aktywnie zajmował się muzyką - współzałożył chór akademicki, grał jako altowiolista w kwartecie smyczkowym Aleksandra Jabłońskiego oraz w zespole MultiCamerata. W 1976 r. ukończył Szkołę Muzyczną II stopnia w Toruniu w klasie altówki, a rok później podjął pracę jako nauczyciel gry na skrzypcach i altówce, którą wykonywał przez blisko 30 lat (do 2006 r.). Współpracował z powołaną w Toruniu w 1979 r. Państwową Orkiestrą Kameralną (od 1992 r. Toruńską Orkiestrą Kameralną), początkowo jako "muzyk doangażowany", a od 1983 r. etatowo. W latach 1994-2007, pełniąc funkcję dyrektora naczelnego TOK, obrał sobie za cel odbudowę tradycji muzycznych przedwojennego Torunia i powołanie orkiestry symfonicznej, mającej podkreślić prestiż miasta (czego efektem było rozbudowanie TOK i przemianowanie jej w 2006 r. na Toruńską Orkiestrę Symfoniczną). Do najważniejszych osiągnięć Wakarecego jako szefa orkiestry należy powołanie do życia muzycznych festiwali - międzynarodowego letniego festiwalu "Toruń - Muzyka i Architektura" (od 1997 r., wraz z Jerzym Salwarowskim) oraz Międzynarodowego Festiwalu Haendlowskiego (w 2004 r., z Cezarym Zychem). Wakarecy współorganizował także koncerty w ramach festiwalu "Muzyka Dawna - Persona Grata" w latach 2000-2004. W okresie jego działalności jako kierownika orkiestry, zespół nagrał swoje pierwsze płyty: Słynne miniatury (1996), płytę z muzyką F. Mendelssohna (1997), Wielką Mszę c-moll KV 427 W.A. Mozarta (1997), Requiem d-moll KV 626, Ave verum corpus KV 618 i  Laudate Dominum KV 339 W.A. Mozarta (1999) oraz Leonorę II op. 72a i Chrystusa na Górze Oliwnej op. 85 L. van Beethovena (2001). Po rezygnacji z funkcji dyrektora orkiestry, Wakarecy podjął pracę w Departamencie Kultury i Dziedzictwa Narodowego Urzędu Marszałkowskiego. Zginął 7 listopada 2011 w Toruniu w wypadku samochodowym na Szosie Bydgoskiej. Został pochowany na cmentarzu św. Jerzego w Toruniu.

Elżbieta Szczurko, Marek Wakarecy i jego wizja kultury muzycznej Torunia w: Czasy – Muzyka – Twórcy na Pomorzu i Kujawach, Akademia Muzyczna im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy, Bydgoszcz 2014, ss. 41-55.

Opracowała: Monika Biesaga

• Czasy-Muzyka-Twórcy
  Elżbieta Szczurko, Marek Wakarecy i jego wizja kultury muzycznej Torunia
  Szczegóły
• Czasy-Muzyka-Twórcy Elżbieta Szczurko, Marek Wakarecy i jego wizja kultury muzycznej Torunia Szczegóły