Szymański Mieczysław – śpiewak (tenor)

Śpiewak z poznańskim rodowodem, gdzie kończył studia, śpiewał w chórze Stuligrosza i w miejscowej operetce.

Do Bydgoszczy przybył na zaproszenie Stanisława Renza, by wraz z żoną Aleksandrą Gustowską (sopran) wzmocnić tutejsze siły wokalne. Był to rok 1975. W pierwszym sezonie zaśpiewał partię Nando w „Nizinach” E. d’Alberta (1976) i Damazego w „Strasznym dworze” S. Moniuszki (1976). Wszedł też w obsady granych na bydgoskiej scenie przedstawień operetkowych.

Sezon następny zaowocował aż trzema premierami. W musicalu S. Renza „Dziękuję Ci, Ewo” (1976) zaśpiewał czołową i amancką partię Jana Kluczkowskiego (z efektowną przebiórką za… kobietę). W „Holendrze tułaczu” R. Wagnera był Sternikiem, zaś w „Sprzedanej narzeczonej” B. Smetany (1977) przyszło mu zagrać charakterystyczną rolę wiejskiego przygłupa i jąkały – Waszka. Duża więc była skala aktorskich i wokalnych środków, którymi Szymański mógł się popisać przed recenzentami i publicznością. Ale jego kameralny, liryczny tenor nie znajdował należnego miejsca w repertuarowych planach bydgoskiej sceny. I o ile jego żona – Aleksandra Gustowska – miała co grać i co śpiewać, o tyle on sam nie czuł się dostatecznie doceniony. I nie mogła zmienić tego przekonania dość błaha rola Andrzeja – dyrygenta w musicalu A. Pietrowa „My chcemy tańczyć” (1977).

I tak po trzech spędzonych w Bydgoszczy sezonach – skąd dość często wyjeżdżał do Poznania na spektakle w tamtejszej operetce – Mieczysław Szymański wraz z żoną opuścił zespół Stanisława Renza, by udać się w kierunku zachodniej granicy. Czekał tam na nich kontrakt w jednym z niemieckich chórów operowych.

Zdzisław Pruss, Szymański Mieczysław, [hasło w:] Bydgoski Leksykon Operowy, pod red. Z. Prussa, Bydgoszcz 2002.

• OPERA NOVA
  śpiewak w latach 1975-1978
  Szczegóły
• OPERA NOVA śpiewak w latach 1975-1978 Szczegóły