Zbigniew Lachowicz urodził się 25 maja 1915 roku w Warszawie, zmarł w 1987 w Bydgoszczy. Jego ojciec Władysław był lekarzem ortopedą, ale grał również na skrzypcach. Zbigniew uczył się w konserwatorium muzycznym, a w 1938 roku rozpoczął studia medyczne. W tym czasie pobierał też prywatne lekcje kontrapunktu, solfeżu i harmonii. Podczas II wojny światowej pracował w założonym przez siebie zakładzie medycznym, a w czasie Powstania Warszawskiego pełnił funkcję komendanta szpitala powstańczego. Po wojnie i uwolnieniu z obozu w Pruszkowie wraz z żoną Jadwigą oraz synem Zbigniewem osiedlił się w Bydgoszczy, gdzie prowadził zakład ortopedyczny przy ulicy Gdańskiej 22 (później: Alei 1 Maja), a następnie przy ulicy Królowej Jadwigi 21 (istnieje do dziś). Zamiłowanie do muzyki nie dawało Lachowiczowi spokoju, więc zdecydował się na kupno fortepianu. W przelewaniu muzycznych pomysłów na papier pomagali kompozytorowi przyjaciele, którzy zbierali się u niego podczas słynnych "czwartkowych spotkań". Byli to przede wszystkim muzycy z rozgłośni bydgoskiej (Stanisław Kozłowski, Paweł Billert, Franciszek Prentki, Bogdan Ciesielski), jak również kapelmistrzowie orkiestry Pomorskiego Okręgu Wojskowego (Kazimierz Hilla i Eugeniusz Mik).

Dzięki znajomości ze Stanisławem Kozłowskim, redaktorem muzycznym, Lachowicz nawiązał współpracę z bydgoską rozgłośnią Polskiego Radia. Twórcza atmosfera radia sprzyjała powstawaniu przebojów, do których teksty pisali jej pracownicy, m.in. Jery Bekker, Leonard Milczyński i Krzysztof Rogoziński. Utwory kompozytora zwyciężały w plebiscytach radiowych - np. piosenka Jedno z miast w 1963 r.

Znajomość ze słynną śpiewaczką operetkową, aktorką, felietonistką, reżyserką i autorką tekstów, Olimpią Obarską-Forkasiewicz, zaowocowała współpracą, której efektem były liczne piosenki nagrane i spopularyzowane przez radio ogólnopolskie. Sukcesy spółki zbiegły się z początkiem kariery piosenki jako formy muzycznej w radiu.

Twórczość

W swoich piosenkach Zygmunt Lachowicz prezentował szeroki zakres zainteresowań - od motywów ludowych poprzez muzykę rozrywkową, kameralną, a także przeznaczoną na orkiestrę dętą. Kompozycje te nie były odtwarzaniem znanych melodii; przeważnie powstawały spontanicznie, podczas improwizacji. Większość utworów posiadała akcenty lokalne, gdyż kompozytor był wyjątkowo zafascynowany Bydgoszczą, jej kulturą i folklorem. Kompozycje Lachowicza były rozpoznawalne na antenie ogólnopolskiej.

Zygmunt Lachowicz nie zabiegał nigdy o wykonanie swoich utworów, a popularność traktował wyłącznie jako impuls do dalszego działania.

"Komponowanie nie jest moim celem. Poszczególne utwory powstawały w pewnym sensie przypadkowo, traktuję swoją twórczość jako miłe sercu przygody muzyczne. Lubię zasiadać przy pianinie i grać, grać dla siebie, osobistej satysfakcji".

Wykaz utworów Zygmunta Lachowicza w archiwum Polskiego Radia PiK (wszystkie do tekstów Aleksandry Obarskiej):

• Bydgoszcz jedyne miasto moje (wyk. Irena Santor)
  
• Dobranoc Piggi (wyk. Józef Mizera — trąbka)
  
• Jedno z miast (wyk. Jolanta Kubicka)
  
• Morze Czarne (wyk. Tadeusz Woźniakowski)
  
• Tango szkrab (wyk. Lucyna Adamczyk)
  
• Zaś ale (wyk. Irena Santor)
  
• Zielono jest w naszej Bydgoszczy (wyk. Irena Santor)
  
• Musimy się rozstać (wyk. Zbigniew Morrison)
  
• Muza moich marzeń (wyk. Bolesław Chróściński)
  
• Nie bądź taka zła (wyk. Andrzej Zborowski)
  
• Pójdziemy tropem złotych liści (wyk. Ewa Sadowska i Gamma 70)
  
• Przyszła jesień pod nasz dom (wyk. Maciej Dorian)

Marek Rzepa, Zbigniew Lachowicz i jego piosenki w: Czasy – Muzyka – Twórcy na Pomorzu i Kujawach, Akademia Muzyczna im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy, Bydgoszcz 2014, ss. 363-374.

Opracowała: Monika Biesaga

• Czasy-Muzyka-Twórcy
  Marek Rzepa, Zbigniew Lachowicz i jego piosenki
  Szczegóły
• Czasy-Muzyka-Twórcy Marek Rzepa, Zbigniew Lachowicz i jego piosenki Szczegóły