Szczepański Zygmunt – dyrygent, kierownik artystyczny, dyrektor opery bydgoskiej w latach 1962-1964.

Szczepański był uczniem W. Bierdiajewa, pracował jako dyrygent w Państwowej Filharmonii i Operze we Wrocławiu i Bytomiu. W latach 1957-1960 był kierownikiem artystycznym, dyrygentem i reżyserem Państwowej Opery Objazdowej w Warszawie. Przed objęciem placówki w Bydgoszczy, od 1960 r. wykładał w Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach, prowadząc klasę zespołów operowych w tej uczelni. Znany był również w owych latach jako publicysta muzyczny. Dwuletni okres kierowania bydgoską operą przez dyrektora Szczepańskiego był twórczym etapem w rozwoju tej instytucji. Będąc dużej klasy dyrygentem, z dużym doświadczeniem, podniósł poziom artystyczny zespołów opery. Za jego kadencji nastąpiła znaczna stabilizacja organizacyjna – powołano bowiem z inicjatywy Szczepańskiego własną etatową operową orkiestrę (1963). Zmieniono nazwę instytucji na „Opera i Operetka”. Realizowano przejrzystą koncepcję repertuarową – większość premier to były opery („Eugeniusz Oniegin” P. Czajkowskiego, „Carmen” G. Bizeta, „Uprowadzenie z Seraju” W.A. Mozarta). Wystawiono też balet „Król wichrów” F. Nowowiejskiego – po raz pierwszy po wojnie właśnie w Bydgoszczy. Oceniając jako dyrektor, dobrą w owym czasie kondycję baletu bydgoskiego – zespół liczył 50 osób, Szczepański chciał stworzyć w Bydgoszczy Ośrodek Polskich Baletów, tj. scenę na której odbywałyby się polskie prawykonania muzyki baletowej. Prowadzone były na tą okoliczność rozmowy z kompozytorami, m.in. T. Bairdem, S. Kisielewskim, P. Perkowskim, F. Dąbrowskim. Zamysły te jednakże nie doczekały się realizacji, najprawdopodobniej z powodu zbyt krótkiego pobytu w Bydgoszczy dyrektora Szczepańskiego. Faktem jest jednak, iż artystyczny kształt przedstawień przygotowywanych przez tego dyrygenta był dobry. Recenzenci chwalili poziom gry orkiestry i przygotowania przez niego solistów-śpiewaków. Będąc sam inscenizatorem-reżyserem, jako swoją pierwszą „dyrektorską” premierę Szczepański przedstawił sceniczną realizację kantaty „Widma” S. Moniuszki do tekstu „Dziadów” A. Mickiewicza (premiera 6 XI 1962). Kiedy Szczepański obejmował funkcję dyrektora, pokładano duże nadzieje w realizacji jego ambitnych planów, dotyczących m.in. stworzenia stałej letniej sceny operowej w Ciechocinku, organizowania cotygodniowych poranków operowych dla młodzieży, objęcia stałymi gościnnymi występami kilka ośrodków województwa, takich jak Toruń, Inowrocław, Włocławek. Jednakże tych zamierzeń, wymagających dużych nakładów finansowych, nie udało się zrealizować z prozaicznych powodów – brak własnych środków opery. Dyrektor Szczepański złożył rezygnację najpierw z funkcji dyrektora opery (30 X 1964), a potem kierownika artystycznego (16 IX 1965). Dalszą pracę zawodową kontynuował w Szczecinie.

Alicja Weber, Szczepański Zygmunt, [hasło w:] Bydgoski Leksykon Operowy, pod red. Z. Prussa, Bydgoszcz 2002.

• OPERA NOVA
  dyrektor opery bydgoskiej w latach 1962-1964, kierownik artystyczny do 1965 r.
  Szczegóły
• OPERA NOVA dyrektor opery bydgoskiej w latach 1962-1964, kierownik artystyczny do 1965 r. Szczegóły