Wolańska Wanda – śpiewaczka (sopran)

Spędziła w Bydgoszczy 10 sezonów: 1963/64 do 1973/74 i stworzyła na bydgoskiej scenie szereg interesujących kreacji wokalnych. Przyjechała do Bydgoszczy z Bielska-Białej. Miejscowym melomanom przedstawiła się w swojej pierwszej premierze jako Frasquita w „Carmen” G. Bizeta (1964). Potem była zalotną Zerliną we „Fra Diavolo” D.F. Aubera (1965) i Maryną w „Helu” J. Lawiny-Świętochowskiego (1966). W następnych sezonach do najważniejszych ról repertuaru operowego można zaliczyć: Gilda - „Rigoletto” G. Verdiego (1967), Klorynda - „Kopciuszek” G. Rossiniego (1967), Moly Brazen - „Opera żebracza” B. Brittena(1968), Hanna - „Straszny dwór” S. Moniuszki (1969), Madame Herz - „Dyrektor teatru” W.A. Mozarta (1970), Królowa Nocy - „Czarodziejski flet” W.A. Mozarta (1971), Basia - „Zaczarowane koło” J. Gablenza (1971), Leila - „Poławiacze pereł” G. Bizeta (1972), Głos Anioła - „Don Carlos” G. Verdiego (1972). Z równym powodzeniem występowała w repertuarze lżejszym. W swoim operetkowym dorobku ma rolę m.in. Hanny Glawari w „Wesołej wdówce” F. Lehara (1966), Gabrieli w „Wiedeńskiej krwi” J. Straussa (1968), Sylvii Varescu w „Księżniczce czardasza” I. Kalmana (1968) oraz Lizy w „Krainie uśmiechu” F. Lehara (1970). Pod koniec swojego bydgoskiego okresu wystąpiła również w dwóch musicalach, odtwarzając postać Gabrieli w „Opiekunie mojej żony” P. Hertla (1973) i Lady Baldwin w „Skrzydlatym kochanku” S. Renza (1974). Po zakończeniu kariery wokalnej na bydgoskiej scenie wróciła do Bielska-Białej, gdzie mieszka do dziś.

wg Zdzisław Pruss, Wolańska Wanda, [hasło w:] Bydgoski Leksykon Operowy, pod red. Z. Prussa, Bygdoszcz 2002.